असे म्हणतात की सर्व विषयांवर कविता लिहिल्या जातात पण का कुणास ठाऊक आपल्या वडिलांबद्दल खूप कमी लिहिल्या जातात. सहज आठवणी आल्या म्हणून ......
एक होते बाबा त्यांना म्हणत आबा
माणूस खरा साधा प्रेमाच्या फुलवी बागा
पिता होता मजेदार आणि प्रेमळ
नजरेत सर्वांसाठीची तळमळ
प्रसन्न चित्त शांत हसरा
असा माझा पिता होता खरा
एक दिवस देवाजीला आली लहर
त्याच्या प्रेमाचा झाला कहर
विश्वनाथासाठी नाही थांबला प्रहर
करून घेतले दरबारी हजर
दरबारातही फुलवले असेल हसू
आमच्या नयनात मात्र उगाच आसू.....
- विनया
No comments:
Post a Comment